Et nemo nimium beatus est;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Perturbationes autem nulla naturae vi commoventur, omniaque ea sunt opiniones ac iudicia levitatis. Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat? Ac tamen hic mallet non dolere. Quae fere omnia appellantur uno ingenii nomine, easque virtutes qui habent, ingeniosi vocantur. Sed ad illum redeo.

1. Quod equidem non reprehendo;
2. Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum.
3. Causa autem fuit huc veniendi ut quosdam hinc libros promerem.
4. Callipho ad virtutem nihil adiunxit nisi voluptatem, Diodorus vacuitatem doloris.

• Qua tu etiam inprudens utebare non numquam.
• Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur;
• Nihil minus, contraque illa hereditate dives ob eamque rem laetus.

Mihi enim erit isdem istis fortasse iam utendum.

Immo vero, inquit, ad beatissime vivendum parum est, ad beate vero satis. Venit enim mihi Platonis in mentem, quem accepimus primum hic disputare solitum; Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem; Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Commentarios quosdam, inquam, Aristotelios, quos hic sciebam esse, veni ut auferrem, quos legerem, dum essem otiosus;

Cum efficere non possit ut cuiquam, qui ipse sibi notus sit, hoc est qui suam naturam sensumque perspexerit, vacuitas doloris et voluptas idem esse videatur.

Bork

Apparet statim, quae sint officia, quae actiones.

Ita prorsus, inquam;

Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat.

Easdemne res?

Non igitur bene.

Bork

Similiter sensus, cum accessit ad naturam, tuetur illam quidem, sed etiam se tuetur;

Quid enim?

Cur id non ita fit?

Bork

Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -;

Duo Reges: constructio interrete.

Sed potestne rerum maior esse dissensio? Magna laus. Quis istud, quaeso, nesciebat? Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem. Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis. An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia? Nam de summo mox, ut dixi, videbimus et ad id explicandum disputationem omnem conferemus.

Istud quidem, inquam, optime dicis, sed quaero nonne tibi
faciendum idem sit nihil dicenti bonum, quod non rectum
honestumque sit, reliquarum rerum discrimen omne tollenti.

Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere.