Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. His singulis copiose responderi solet, sed quae perspicua sunt longa esse non debent. Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Duo Reges: constructio interrete. Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. Nam illud quidem adduci vix possum, ut ea, quae senserit ille, tibi non vera videantur. Tu autem, si tibi illa probabantur, cur non propriis verbis ea tenebas? Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. Ita graviter et severe voluptatem secrevit a bono. Negat esse eam, inquit, propter se expetendam.

Vos autem cum perspicuis dubia debeatis illustrare, dubiis perspicua conamini tollere.
Nam si amitti vita beata potest, beata esse non potest.
Homines optimi non intellegunt totam rationem everti, si ita res se habeat.
Cum salvum esse flentes sui respondissent, rogavit essentne fusi hostes.
Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L.

Tollitur beneficium, tollitur gratia, quae sunt vincla concordiae.
Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis.
Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere.
Non ego tecum iam ita iocabor, ut isdem his de rebus, cum L.

Atqui haec patefactio quasi rerum opertarum, cum quid quidque sit aperitur, definitio est. Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Etenim semper illud extra est, quod arte comprehenditur. Aliud igitur esse censet gaudere, aliud non dolere. Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. At vero illa, quae Peripatetici, quae Stoici dicunt, semper tibi in ore sunt in iudiciis, in senatu.

Sed haec in pueris;

Sed quid ages tandem, si utilitas ab amicitia, ut fit saepe, defecerit? Poterat autem inpune; Et nemo nimium beatus est; Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Itaque quantum adiit periculum! ad honestatem enim illum omnem conatum suum referebat, non ad voluptatem. Quid loquor de nobis, qui ad laudem et ad decus nati, suscepti, instituti sumus?

Bork: Sed quid sentiat, non videtis.
Bork: Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt.
Pollicetur certe.: Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur.
Quo tandem modo?: Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum;

Aut, si esses Orestes, Pyladem refelleres, te indicares et, si id non probares, quo minus ambo una necaremini non precarere?

Octavium, Marci filium, familiarem meum, confici vidi, nec
vero semel nec ad breve tempus, sed et saepe et plane diu.

In qua si nihil est praeter rationem, sit in una virtute
finis bonorum;